برنامه‌ریزی منابع آب در اراضی کشاورزی جنوب تهران1 1- آنالیز سیستم‌ها

دشت تهران از دامنه‌های جنوبی البرز تا دشت‌های ورامین و شهریار گسترش یافته است.  آب آبیاری در اراضی کشاورزی بخش جنوبی این دشت از منابع زیرزمینی و همچنین آب­های آلوده سطحی تأمین می‌شود.  به منظور حفاظت محیط زیست و ممانعت از آثار سوء آبیاری با آب آلوده، پیش‌بینی شده است که آب­های سطحی ورودی به این ناحیه به اراضی جنوب غربی تهران هدایت و پس از تصفیه شدن در اراضی همان ناحیه  استفاده شود.  به منظور جایگزینی حقابة کشاورزان از آب­های سطحی ورودی به جنوب تهران، باید راهکارهایی در نظر گرفت.  هدف از این تحقیق، در گام اول نگرش سیستماتیک به منابع آب تهران بزرگ و سپس ارائة برنامه مناسب بهره‌برداری از منابع آب منطقه است.  در ابتدا، کلیة رودخانه‌ها و آبگذرهای تهران به صورت سه سیستم در نظر گرفته شد و در مرحلة بعد حجم ماهانه و سالانه هریک از سیستم‌ها محاسبه گردید. به منظور آگاهی از وضعیت سفره آب زیرزمینی، محاسبات برآورد بیلان آبخوان تهران انجام شد.  با توجه به منابع آب­های سطحی و زیرزمینی و همچنین نیازهای کشاورزی منطقه، نتیجه گرفته می‌شود که افزایش بهره‌برداری از آب زیرزمینی و همچنین تغییر الگوی کشت و روش آبیاری می‌تواند آب مورد نیاز کشاورزی را درصورت حذف آب­های آلوده تأمین کند.